Το Ρέθυμνο αποτελεί ένα σημαντικό πολιτιστικό κέντρο για την Κρήτη. Εδώ λαμβάνουν χώρα ποικίλα πολιτιστικά δρώμενα, εκδηλώσεις και φεστιβάλ ενώ η πόλη διαθέτει αξιόλογες πολιτιστικές ομάδες εκ των οποίων συναντάται και η Κινηματογραφική Λέσχη Ρεθύμνου (ΚΙΝΛΕΡ), ένα μη κερδοσκοπικό σωματείο που δραστηριοποιείται στην πόλη από το 2016 με κύριο στόχο τη διάδοση της κινηματογραφικής κουλτούρας στο Ρεθεμνιώτικο κοινό.
Με τις καθιερωμένες προβολές της Κυριακής στο Κέντρο Βυζαντινών Τεχνών, η ΚΙΝΛΕΡ καλεί τους σινεφίλ της πόλης να απολαύσουν τις ταινίες που προβάλλονται και να μοιραστούν την αγάπη για το σινεμά. Ο κ. Ζαχαρίας Σκεπετζής, πρόεδρος της Λέσχης, μίλησε στα «Ρ.Ν.» για τη δραστηριότητα της ΚΙΝΛΕΡ και επεσήμανε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει το Σωματείο στη σύγχρονη εποχή όπου κατακλύζεται από τις διαδικτυακές συνδρομητικές πλατφόρμες και αποτελούν το πλέον διαδεδομένο μέσο προβολής των ταινιών, ζημιώνοντας σοβαρά τους κλασικούς κινηματογράφους.
Από την άλλη, για την ίδια την πόλη, ο τομέας του Πολιτισμού φαίνεται να αντιμετωπίζει σοβαρό στεγαστικό ζήτημα καθώς σύμφωνα με τα λεγόμενα του κ. Σκεπετζή δεν επαρκούν οι διαθέσιμοι χώροι να καλύψουν τις ανάγκες του Ρεθύμνου για πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Περιορισμένος χρόνος αλλά με σταθερή παρουσία
Η πραγματοποίηση των δράσεων της ΚΙΝΛΕΡ, όπως εξήγησε ο κ. Σκεπετζής, απαιτεί εθελοντισμό, καθότι μιλάμε για έναν μη κερδοσκοπικό φορέα που τα ενεργά μέλη του ξεκλέβουν χρόνο από τις υποχρεώσεις για να υλοποιήσουν έστω τις προβολές της Κυριακής, αδιαλείπτως παρόλα αυτά: «Οι δράσεις μας κυρίως είναι οι Κυριακάτικες προβολές καθώς ο φόρτος της εργασίας όλων που είμαστε εργαζόμενοι και το κάνουμε όλο αυτό στον ελεύθερο χρόνο μας, το έχει περιορίσει σε αυτές, οι οποίες όμως είναι σταθερές. Συνήθως ξεκινάμε τον Σεπτέμβριο και σταματάμε τον Απρίλη περίπου».
Πάντως, όπως σημειώνει, κατά καιρούς η ΚΙΝΛΕΡ πραγματοποιεί και άλλες δράσεις οι οποίες μάλιστα επιτρέπουν και μια πιο διαδραστική συμμετοχή του κοινού: «Συνεργαζόμαστε με το Micro μ Festival που είναι ένα φεστιβάλ διαγωνιστικό με ταινίες μικρού μήκους. Αυτές που θα φτάσουν στην τελική φάση τις προβάλουμε και εμείς και μάλιστα υπάρχει η δυνατότητα να ψηφίσει και το κοινό μας, συμβάλλοντας στην ανάδειξη της αγαπημένης ταινίας του κοινού που θα βραβευτεί ανάλογα».
Σχετικά με το κοινό το οποίο προσελκύουν οι προβολές, ο κ. Σκεπετζής σημειώνει πως λείπει η νεανική παρουσία: «Το κοινό μας συνήθως είναι πιο μεγάλες ηλικίες από ό,τι θα περιμέναμε. Εκεί γύρω στα 30-60 ετών και λίγο παραπάνω κάποιοι. Δεν έχουμε τόσο νεανικό κοινό όπως φοιτητές που θα θέλαμε».
Οι θεματικές της ΚΙΝΛΕΡ και το «κενό» που καλύπτει
Τι θεματικές λοιπόν καλύπτουν οι ταινίες που προβάλλονται στην Κινηματογραφική Λέσχη; Όπως ανέφερε ο κ. Σκεπετζής αυτές μπορεί να αγγίζουν διάφορα κοινωνικά ζητήματα αλλά το σημαντικότερο είναι οι συνεργασίες της Λέσχης με επίσημους φορείς χάρις τις οποίες προβάλει στο κοινό ταινίες δυσεύρετες αλλά συνάμα αναγνωρισμένες από τον κόσμο του σινεμά: «Συνήθως προβάλουμε ταινίες που θίγουν θέματα κοινωνικά. Μπορεί να είναι οικογενειακά, ταινίες ενηλικίωσης και των προβλημάτων ενός παιδιού καθώς μεγαλώνει, οι ενδοοικογενειακές σχέσεις και συγκρούσεις, ιστορικές και βιογραφικές. Επιλέγουμε ταινίες όχι τόσο εμπορικές, με την έννοια ότι δεν θα τις δει το κοινό εύκολα στον κινηματογράφο. Είναι ταινίες που έχουν πάει σε φεστιβάλ ανά τον κόσμο αλλά δεν έχουν κυκλοφορήσει και πάρα πολύ. Ουσιαστικά εμείς ερχόμαστε σε επαφή με πρεσβείες και μορφωτικά ινστιτούτα άλλων χωρών όπου διαθέτουν κάποιες ταινίες που δεν είναι ευρείας κυκλοφορίας, μας τις δίνουν και εμείς τις προβάλουμε. Στην πόλη έχουμε δύο τρία σινεμά- θα παίξουν κυρίως τις εμπορικές ταινίες, αλλά αν θέλει να δει κάποιος μια σινεφιλ ταινία που βγαίνει συνήθως μόνο Αθήνα – Θεσσαλονίκη ή που παίζεται μόνο σε φεστιβάλ όπως το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, έρχεται λοιπόν η Κινηματογραφική Λέσχη για να καλύψει αυτό το κενό», καταλήγει και διευκρινίζει: «Όλες οι ταινίες που παίζουμε είναι με έγκριση του αρμόδιου φορέα τους δηλαδή αν είναι από εταιρία διανομής, πληρώνουμε την ταινία, δεν υπάρχει περίπτωση να παίξουμε κάτι παράνομο και να καταχραστούμε τα πνευματικά δικαιώματα των ανθρώπων που δούλεψαν για αυτό».
Οι προκλήσεις και το οξύ στεγαστικό ζήτημα του Ρεθύμνου στον τομέα του Πολιτισμού
Το γεγονός ότι το κοινό της ΚΙΝΛΕΡ δεν απαρτίζεται τόσο από τους νέους απαιτεί από τη Λέσχη μια σειρά δράσεων προσέλκυσήσ τους η οποία όμως ίσως να απαιτεί την προβολή πιο «γνωστών» ταινιών. Ο κ. Σκεπετζής σημειώνει πως αυτό είναι μια πρόκληση, καθώς το κόστος θα είναι ιδιαίτερα υψηλό, πέραν του συνηθισμένου: «Το να φέρουμε λίγο πιο γνωστές ταινίες έχει πάρα πολύ υψηλό κόστος. Τα πνευματικά δικαιώματα μιας ταινίας για μια μόνο προβολή μπορεί να είναι από 150€ μέχρι και 500€ αν είναι ευρείας κυκλοφορίας, που σημαίνει ότι για να φέρουμε μια ταινία περσινή μαζί και με την ενοικίαση του χώρου κ.λπ. μπορεί να μας κοστίσει συνολικά 400-500€. Εν ολίγοις είναι πολύ δύσκολο και για αυτό δυσκολεύονται και κάποιοι κινηματογράφοι να επιβιώσουν στην εποχή μας που έχει κατακλυστεί από τις πλατφόρμες τις τηλεοπτικές στο ιντερνέτ κ.λπ.».
Ταυτόχρονα, ο κ. Σκεπετζής κάνει λόγο για ένα πρόβλημα που απασχολεί και άλλους πολιτιστικούς φορείς της πόλης πέραν της ΚΙΝΛΕΡ, αυτό του στεγαστικού. Σύμφωνα με τον ίδιο, φαίνεται να μην υπάρχουν αρκετές και δη κατάλληλες υποδομές για να στεγάσουν τις δράσεις που πραγματοποιούνται ετησίως στο Ρέθυμνο: «Επίσης, ένας πολύ δύσκολος παράγοντας για να προσελκύσεις κόσμο είναι ο χώρος. Δεν υπάρχουν χώροι προβολής – αυτό θεωρώ είναι ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα όχι μόνο για την ΚΙΝΛΕΡ – δεν υπάρχουν οι κατάλληλοι χώροι. Τώρα είμαστε σε έναν όμορφο χώρο που όμως δεν έχει τις προϋποθέσεις του κινηματογράφου. Αντίστοιχα, πολλές θεατρικές ομάδες της πόλης μας έχουν το ίδιο πρόβλημα που δεν έχουν ούτε που να κάνουν τις πρόβες τους ούτε τις παραστάσεις τους. Αυτό είναι το μεγαλύτερο θέμα του Ρεθύμνου. Στο Ηράκλειο βλέπω υπάρχουν κάποια πολύκεντρα και συνεχώς δημιουργούνται νέοι χώροι. Στα Χανιά έχουν ολόκληρο φεστιβάλ χανιών στο πνευματικό Κέντρο με πολλές αίθουσες, δεν έχουμε εδώ κάτι τέτοιο. Ένα Σπίτι του Πολιτισμού έχουμε και όποιος το προλάβει και το Ωδείο βέβαια με τους όμορφους χώρους που μπορούν να μαζέψουν λίγο κόσμο παραπάνω αλλά μέχρι εκεί».
«Υπάρχει και ο κόσμος που δεν θέλει τις online πλατφόρμες»
Τη στιγμή λοιπόν που υπάρχουν τόσες προκλήσεις ο κ. Σκεπετζής ισχυρίζεται πως η μεγαλύτερη ικανοποίηση είναι το ευχαριστώ του κόσμου: «Συνεχίζουμε με αρκετές δυσκολίες είναι η αλήθεια αλλά με το ευχαριστώ του κόσμου που θα έρθει σε μια προβολή, λέμε εντάξει άξιζε μάλλον η προσπάθεια. Οπότε όταν έρχεται ο κόσμος και σου λένε ευχαριστώ για αυτό που μας προσέφερες νομίζω ότι αρκεί».
Πάντως, ο κ. Σκεπετζής σχολιάζοντας το νέο νομοσχέδιο της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη, για την πάταξη της διαδικτυακής πειρατείας και την επιβολή προστίμων για όσους παρακολουθούν παράνομα ταινίες στο ίντερνετ, επισημαίνει πως ο ίδιος αν και όχι «νομολάγνος» καταλαβαίνει την προσπάθεια προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων και εξηγεί πως τελικά υπάρχει στις μέρες μας ακόμα ο κόσμος που δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το λεγόμενο online streaming: «Τα πνευματικά δικαιώματα πρέπει να τα σεβόμαστε ούτως η άλλως. Αυτός ο νόμος ουσιαστικά πάει να πατάξει την παράνομη χρήση των πνευματικών δικαιωμάτων του άλλου. Δεν είναι σίγουρο ότι θα τα καταφέρει αλλά παρόλα αυτά πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να προστατεύεται το πνευματικό δικαίωμα. Οι πλατφόρμες οι συνδρομητικές σαφώς τα σέβονται. Βέβαια εξαιτίας τους έχουμε απομακρυνθεί από τη μαγεία του κινηματογράφου, αυτό είναι γεγονός. Το να καθόμαστε στο σπίτι μας το μάθαμε πάρα πολύ την περίοδο της πανδημίας και φαίνεται το συγκράτησαν πολλοί. Πάρα πολύ κόσμος έμαθε να μένει κλεισμένος μέσα στο σπίτι και να παρακολουθεί τις ταινίες του. Κάποιοι προτιμούν να βγουν έξω. Εμένα μου έχουν πει από το κοινό της Λέσχης «δεν έχω πλατφόρμα στο σπίτι, δεν θέλω, θέλω να βγω». Υπάρχει και αυτός ο κόσμος λοιπόν».
Πηγή: rethnea.gr